Πριν αρχίσει κανείς να αμφισβητεί τα «φαινόμενα» που μπορεί να προκαλέσει η Γεωμηχανική, ας την ορίσουμε και να κατανοήσουμε το πόσο επικίνδυνη μπορεί να καταστεί εάν περιέλθει στα χέρια κακόβουλων χρηστών. Η Γεωμηχανική κατ’ αρχή στοχεύει στη τροποποίηση του γήϊνου κλίματος, την ανατροπή των κλιματικών βλαβών και των επακόλουθων κλιματικών αλλαγών με σκοπό να κάνει το πλανήτη πιο φιλικό προς τους κατοίκους του. Η τοποθέτηση καθρεπτών στο διάστημα, το άσπρισμα των κτιριακών οροφών που ανακλούν το ηλιακό φως ή η ρίψη ρινισμάτων σιδήρου στη θάλασσα ώστε να προαχθεί η ζωή των εξαρτώμενων από τον άνθρακα φυκιών αποτελούν κάποιους από τους τρόπους.
Όμως το νόμισμα έχει και την άλλη του όψη. Η Γεωμηχανική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να προκαλέσει ξηρασίες και σεισμούς, να παρατείνει τις βροχοπτώσεις, τη χαλαζόπτωση, να εντείνει τις χιονοπτώσεις, να αποτρέπει τυφώνες. Θα μπορούσαν αυτές οι παρενέργειες να καταστρέψουν το οικοσύστημα ή ακόμα και να εξαφανίσουν την ανθρώπινη ζωή στο πλανήτη;
Όλα όμως τα παραπάνω είναι δυνατά μέσα από τη καταστρεπτική χρήση της Γεωμηχανικής.
Οι λεγόμενες υπεύθυνες υπερδυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν δείξει την αδυναμία τους στη κούρσα των εξοπλισμών. Στη συνέχεια ακολούθησαν η Ν. Κορέα, η Ινδία, το Ην. Βασίλειο, η Κίνα και η Γαλλία που κατασκεύασαν πυρηνικά όπλα.
Κατά δεύτερο, φαίνεται να υπάρχει ένα σχέδιο ολοκληρωτικής επικράτησης που θα επιτρέπει στις ΗΠΑ να αποκτήσουν ένα «σφιχτό» έλεγχο στους χερσαίους, εναέριους, θαλάσσιους και διαστημικούς πόρους. Η αντίληψη για τη τροποποίηση των καιρικών συνθηκών δίνει τη δυνατότητα στο Στρατό να ελέγχει όλα τα στοιχεία σε ένα πεδίο μάχης. Επίσης οι ΗΠΑ ευελπιστούν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο του καιρού μέχρι το 2025 όπως σχολιάζει το Spacecast 2020. Η ιδέα συνίσταται στη δημιουργία νεφών από σωματίδια που θα αποτελούν το προπέτασμα στον εχθρό καθώς παράλληλα θα βελτιώνουν τη τεχνολογία που θα κάνει τα νέφη να φαίνονται όσο το δυνατό αμφίβολα.
Καθώς αυτά τα πειράματα συνήθως γίνονται σε γιγάντια κλίμακα και φυσικά δεν μπορούν να περιοριστούν στο χώρο ενός εργαστηρίου, τα θύματα είναι πέρα από κάθε μετρήσιμο βαθμό. Το 1947, το Αμερικανικό Ναυτικό και η General Electric έκαναν μια κοινή επιχείρηση με το όνομα Project Cirrus. Κατά την διάρκειά της χάθηκαν δύο ζωές και 1400 άνθρωποι έμειναν άστεγοι στη Σαβάνα της Πολιτείας Τζόρτζια όταν ένα αεροσκάφος του Ναυτικού ανάγκασε ένα τυφώνα να αλλάξει κατεύθυνση. Εάν οι ΗΠΑ είναι σε θέση να το κάνουν γιατί να μη μπορεί μια τρομοκρατική οργάνωση δεδομένου ότι αποκτά πρόσβαση στη τεχνολογία αυτήν;
HAARP: Απλή Έρευνα ή Δραστήριος Έλεγχος;
Για τον πολύ κόσμο, το HAARP είναι ένας ερευνητικός σταθμός που συλλέγει πληροφορίες σχετικά με την ατμόσφαιρα και τις «συνθήκες εκπομπής ακτινοβολίας», προφανώς προς όφελος των επιστημόνων γενικά καθώς επίσης και στρατιωτικές επικοινωνίες. Η επίσημη ιστοσελίδα του δηλώνει ότι «παρακολουθούν και ελέγχουν αλλά και καταγράφουν τις μεταβολές που συμβαίνουν με φυσικό τρόπο και λαμβάνουν χώρα σαν αντίδραση στην καθημερινή αλλά και μακροπρόθεσμη ηλιακή μεταβλητότητα». Η φράση «ως αντίδραση σε» εννοεί ότι πρόκειται για μια παθητική έρευνα. Διαρκώς επικαιροποιημένοι και έγχρωμοι χάρτες είναι διαθέσιμοι στο Διαδίκτυο (www.earthpulse.com/src/subcategory.asp?catid=1&subcatid=7) για κάθε τύπο εργαλείου, από αναφορές μαγνητόμετρου μέχρι συσκευές παρακολούθησης-ελέγχου του φάσματος.
Ωστόσο, φαίνεται ότι συμβαίνουν πολλά περισσότερα πίσω από αυτό το δημόσιο προσωπείο (www.haarp.alaska.edu/haarp/data.fcgi). Άδειες Ευρεσιτεχνίες ελέγχου των καιρικών συνθηκών έχουν εκδοθεί εδώ και αρκετές δεκαετίες. Μια απ΄ αυτές, η Ευρεσιτεχνία Νο 3564253 αναφέρεται σε έλεγχο των καιρικών συνθηκών από δορυφόρο ωστόσο το HAARP με τις επίγειες εγκαταστάσεις του είναι ικανό να κατευθύνει ενέργεια σε οποιοδήποτε σημείο στον πλανήτη, όπως και το ρωσικό σύστημα.
Το ρωσικό σύστημα «Woodpecker» χρησιμοποιεί τη συχνότητα των 10 Hz που συμπτωματικά –ίσως και όχι-είναι η συχνότητα στην οποία λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος σε ρυθμό «alpha» (γνωστός από την μέθοδο Silva ελέγχου του νου). Αυτή η νοητική κατάσταση καλλιεργεί την δραστήρια φαντασία και εάν ο χρήστης μαθαίνει να εργάζεται χωρίς κατευθυνόμενες εικόνες, θα καταφέρει κάποια ενδιαφέροντα αποτελέσματα στη προσωπική υγεία του αλλά και στην επιρροή του πάνω στη διάθεση και τη συμπεριφορά των άλλων.
Η Σύμβαση για την Απαγόρευση Στρατιωτικής ή Άλλης Εχθρικής Χρήσης των Τεχνικών Τροποποίησης (ENMOD) απαγορεύει τη χρήση του περιβάλλοντος ως όπλου στις συγκρούσεις. Ψηφίστηκε επίσης από τη Γενική Συνέλευση των Ην. Εθνών στις 10 Δεκεμβρίου 1976. Ωστόσο οι συμβάσεις και τα ψηφίσματα δεν αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα ούτε βέβαια λύση σ΄αυτή την απειλή. Μόνο αφελείς μπορεί να τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι το ENMOD αποτελεί πανάκεια καθώς δεν είναι δύσκολο να δει κανείς τις πρακτικές εφαρμογές του Sunshine Project. Έτσι η εχθρική χρήση των εργαλείων της γεωμηχανικής δεν είναι δυνατόν ποτέ να ελεγχθεί. Επιπλέον, κακόβουλοι δρώντες στη διεθνή κοινότητα δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για τέτοιες ανακωχές και κανόνες.
Η ουσία του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Φυσικά και αυτό το θέμα δεν θα αποτελέσει εξαίρεση καθώς δεν υπάρχει κάποια Αρχή για να το διαχειριστεί. Ας θυμηθούμε ότι το ΑΚ-47 κατασκευάστηκε για ειρηνικούς σκοπούς αλλά τελικά χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα από τρομοκράτες. Μήπως τελικά ο άνθρωπος πειραματίζεται με το περιβάλλον, μετατρέποντας τη Μητέρα Φύση σε φύση υπό το δικό του έλεγχο;
